Dag 5 - Blij, blij, blij...en toen was er verdriet

Vandaag was het dan zover: Sparta en Belgisch-Sparta mocht aan de bak op de WAGC 2009. Wat zou de dag ons brengen? Om 7.45 uur zaten Roby en ik, en heel Sparta volgens mij, al voor de webcam. Want Steffie was als eerste springster in de eerste groep, dus dat mocht niet gemist worden. Voor het eventueel te laat komen had ik al een eersteklas smoes paraat: de kat kwam niet ontbijten, hele wijk doorzocht.

Om even voor achten gaat de webcam lopen en daar begint al de opmars. We zien gelijk al Kirsten en Rene voorbij komen. Het inspringen van Steffie ziet er prima uit. Na 5 minuten one-touch begint de wedstrijd en Steffie springt een supermooie keuze uit. Die is binnen en met een mooie score van 31.2 mag ze zeer tevreden zijn. Al horen we achteraf van coach René dat ze toch wel wat punten te kort is gedaan omdat ze als eerste springster moest.

Hup, snel Roby naar school brengen, smoes gelukkig niet nodig gehad. En weer terug... Sh..t het spoor gaat dicht! Eindelijk voorbij (die hekken hadden best 2 auto’s later naar beneden kunnen gaan) en in no time zit ik weer voor de webcam. Net op tijd om Caroline te zien staan. En dat betekent dat Raissa aan de beurt is. Zij heeft een paar moeilijke weken achter de rug. Ze is wat sprongen kwijt geraakt en als dat gebeurt, dat moet een springer altijd rustig aan doen, zodat ze ook weer terugkomen. Niet op tijd voor de WAGC dus. Maar Raissa zou Raissa niet zijn, als ze niet heel hard er tegenaan zou gaan. En op de webcam zie ik zowaar al weer wat moeilijke sprongen voorbij komen. Helaas is ze niet stabiel en bij sprong 9 landt ze op de dikke mat. Geeft niets hoor, dat zit er natuurlijk in, als je midden in zo’n springersdip zit. Haar moment komt wel weer en wij zijn natuurlijk altijd trots op haar.

In groep 3 is Romee als 3e aan de beurt. We zien haar inspringen en ze schiet op de mat. Ach, het is maar inspringen en dan mag het nog. De wedstrijd begint en daar komt Romee. Ze begint met 3 prachtige sprongen en dan volgt een sprong die ik niet verwacht. Nog 2 volgen en ze ligt op de mat.... :-(
Dit was niet de bedoeling. Hoe kon dit nou gebeuren?! Een grote desillusie is het gevolg en nog het meest denk ik in Sint Petersburg. Dit had zo mooi kunnen worden, maar ja, dit hoort helaas ook bij onze sport. Vallen en weer opstaan... letterlijk en figuurlijk. Hoe zal ze dit gaan oppakken? Want morgen is er het synchroontoernooi. Laten we hopen dat de steun van de Nederlandse delegatie en Nicole haar er snel doorheen trekt, zodat de meiden zich kunnen concentreren op morgen. Nu nog voor mezelf een manier vinden om te herstellen. Toch maar naar Nunspeet. Daar moet ik van m’n werkgever op de kerstfoto. In 25 graden met je dikke winterjas en sjaal om op de foto. Drie keer raden hoe ik erop sta! Maar ik moet er wel om lachen en dat was nou net wat ik nodig had.

Hier nog even kort de uitslagen van vandaag:
Suzanne van der Ven: een keurige 15e plaats in het eindklassement met een score van 32.9 pnt.
En verder onze eigen Spartanen:
Steffie: 31.20 pnt. – 32e plaats
Raissa: 24.30 pnt. – 48e plaats
Romee: 24.20 pnt. – 49e plaats

Meiden zet em op morgen. Wij zitten weer voor de cam en duimen onze duimen er voor jullie af.

Dikke kus van de juf