De route naar Rusland, eerste stop: Kwintsheul

Het is 4 oktober, Werelddierendag, en wat doe ik: ik laat m'n katten de hele dag aan hun lot over. Maak ik vanavond allemaal weer goed met heerlijke blikjes Sheba. Echt waar, beloofd!

Ruim een jaar voor Sint Petersburg starten we vandaag met de eerste demo. Vereniging Quintus uit Kwintsheul (je kent het vast wel) had op youtube onze demo gezien en was, zoals verwacht, laaiend enthousiast. We moesten gewoon naar hun 50-jarig bestaan komen, om de uitvoering een spetterende afsluiting te geven! Tja, als je kunt kiezen tussen 3 uur koukleumen op het Leidse Plein of 3 kwartier sportaddicts als wijzelf vermaken (voor hetzelfde geld), dan is de keuze snel gemaakt. Na de wedstrijd van vanochtend, weet de gesponsorde vrachtwagenchauffeur om kwart over 1 eindelijk door het Ermelose doolhof heen te komen. Om kwart voor twee is het dan op naar Den Haag. We zijn 3 tellen op weg en daar belt Jaap zijn MJ: waar z'n pasje ligt? Eh...in mijn portemonnee schat. Das nie zo handig he, en nu? Eh...even graaien in de spaarpotten van Silke en Nynke?? In de auto nog even schoonzus Caroline bellen. Na 10 x via de doet-het-niet-speaker vragen of ze zin hebben om langs komen om de demo's te bekijken, schalt haar stem ineens door tot de achterliggende auto: 'natuurlijk komen we langs'. Kwart over drie rijden we het kleine Kwintsheul binnen. De uitvoering is iets uitgelopen, maar dat komt ons prima uit, want de vrachtwagen is nog niet gearriveerd. Onze springers maken zich vast klaar voor de demo en bewonderen ondertussen de demo's van de eigen Quintus-gymnasten. Nog even de grootste trek stillen met de door jarige Jet Moenia meegenomen bananen (ze wilde vandaag dicht bij het thema blijven). Kwart voor vier kunnen we eindelijk de trampo's klaarzetten en met hulp van alle kanten staat het binnen een zucht en een wip. Nicole loopt met zwabberbenen richting de man van de muziek. Ze moet een smalle ijzeren trap op om hem de demomuziek te geven, maar met die hoogtevrees van haar, waarvan we hoopten dat het na de vuurdoop van vorige week verdwenen was, is dat geen haalbare kaart. Musicman komt wel even naar beneden en dat is dan ook weer opgelost. We starten met 'Rood' en bij de eerste dubbele salto's volgen al vele oeh's en ah's. Ook Rumeurs wordt met luid gejuich ontvangen. Hier en daar wat foutjes, maar inmiddels zijn we zo professioneel met z'n allen, dat het niemand opvalt.
Karin, die vanochtend weer met bezielde inspiratie de koppies rood schminkte, moet nu in recordtempo iedereen omschminken voor de nieuwe demo: Two Worlds van Tarzan. Als pauze-onderdeel heeft ze bedacht dat ik maar eens even de kindertjes van Kwintsheul moet vermaken op de trampolines. Wat! Geen pauze voor mij!? Het duurt even, maar dan komen ook Marilyn, Moenia, Majella (kortweg de M&M&M's) en Rene aangesneld om me te helpen. De kinderen stromen toe en mogen allemaal een keertje op de trampoline. Geen gevaarlijke sprongen met ze doen, adviseer ik nog snel, maar een kwartiertje later, als iedereen omgeschminkt is, komt Rene met rugpijn van de trampoline af: 'heb iedereen met salto gevangen'. Niet zeuren meneer!
Tijd voor de laatste demo. We hebben er hard op geoefend de laatste weken, en zo voor de eerste keer ziet hij er niet gek uit. De zigzag-arabiertjes lukken gelukkig prima en de apen Moenia en Melisssa (alias M&M) stelen bijna de show. Een daverend applaus volgt van de Kwintsheulenaren, waarna ze langzaam de tribune verlaten. De laatste bananen worden verorberd terwijl we wachten op de terugkeer van de vrachtwagen. Rond vijf uur zijn alle spullen weer ingeladen en iedereen stapt weer in de auto. De kop is eraf, Kwintheul will never be the same! In de auto volgen, zoals gebruikelijk, de sterke verhalen. Zo weten we nu dat, als Angelique maar even de kans zal krijgen, zij haar Jan Henk zal verlaten voor de eerste de beste paspop in Frankrijk. En Carola: die houdt, behalve bij het springen, niet zo van op en neergaande bewegingen. Laat ik het anders formuleren: vriend Michael zal nog aardig wat vlieguurtjes moeten inhalen dankzij Carola.

Een uurtje later, we wachten in de Balverszaal op de vrachtwagen, en Nicole en ik denken na over de volgende demo. Koninginnedag in een hopelijk regenloos Ermelo, maar misschien ook nog een demo voor Fiat?! Het idee van de directeur: over auto's springen?? Tuurlijk! Ik denk dat Lisanne wel in aanmerking komt, die legt vaak hele kilometers af tijdens de demo's. De dag is weer voorbij, een enerverende dag. Wat begon met een armbreuk van kanjer Megan (heel veel beterschap lieverd!), werd gevolgd door diverse medailles van de Sparta-teams, en eindigde met een superdemonstratie in het knusse Kwintsheul. A day to remember! Alle dank weer aan alle springers en lieve ouders voor hun tomeloze inzet! Trots op jullie, heus waar. Oh, en Moenia, nog een hele fijne verjaardag!!

xxx Alice