Ost-see-again - Reisverslag uit Satrup, Duitsland van Alice Linthuis - WaarBenJij.nu Ost-see-again - Reisverslag uit Satrup, Duitsland van Alice Linthuis - WaarBenJij.nu

Ost-see-again

Door: Alice

Blijf op de hoogte en volg Alice

22 Mei 2010 | Duitsland, Satrup

21 mei 2010 en daar gingen we weer, op naar die oh zo geweldige Ostsee-Pokal. Hier het verslag van dag 1, het vertrek naar Satrup.

Om 9.00 is het verzamelen bij de Balverszaal. Iedereen keurig op tijd, alhoewel, even lijkt het of, zoals we inmiddels gewend zijn, de Benek-jes te laat zijn. Ze zijn natuurlijk de laatsten, maar net op tijd. Na wat gebakkelei over wie waar in de auto, waarbij Lisanne ineens besluit: ‘als we Alice nou ergens anders in stoppen, dan kunnen wij lekker met z’n allen bij elkaar’; stapt ineens iedereen in en weg zijn ze. Hennie and Co., inclusief de verstoten juf, versuft achter latend, want we moeten de tom-tom nog instellen. Dat wordt scheuren om de groep weer in te halen. Geen probleem voor Hennie. Over dat rijgedrag nog meer, later in het verslag. Edith rijdt voorop en doet dat prima. Voor de zekerheid belt de juf even om af te spreken waar en wanneer we eerst zullen stoppen. Twee uurtjes en een bioscoopfilmpje later willen we toch wel de eerste plaspauze. Even de benen strekken bij de Burgerking, een hapje, een drankje en een plasje en daar gaan we weer. Brenda neemt het stuur van Rene over, maar wil toch uiterlijk voor Hamburg weer wisselen, want ze wil niet in de file rijden. Het is inmiddels drukker aan het worden, de meesten eindelijk vrij voor het Pinksterweekend, dus laten we eens met z’n allen in de file gaan staan. En of dat nog niet genoeg is, vindt men in Duitsland zulke weekenden en vakanties het ideale moment om de wegen te gaan verbouwen!! Kortom, al bij Bremen kijken we achterom en zien hoe Brenda met strak gezicht achter het stuur zit, popelend om dat gaspedaal in te mogen drukken. No such luck!

Hoe dan ook, we vermaken ons prima in de file met heerlijke muziek uit het jaar kruik. En om het gevoel van vroeger compleet te maken, vertellen Hennie en Nelleke verhalen van toen. Wisten jullie bijvoorbeeld dat onze Hennie (en haar Jean) echte TV-sterren zijn? Alhoewel de TV-carrière niet zo vlekkeloos van start ging. Zo werden ze ooit gescreend voor de Honeymoonquiz, maar werden uiteindelijk afgewezen omdat Jean bij de eerste vraag prompt zijn eigen naam vergat. Een beter resultaat werd er behaald bij de Tobbedansen van Ter land, Ter zee en In de lucht, alhoewel de eindtijd nergens wordt genoemd. Bij hetzelfde programma, onderdeel Heen en Weer (wat eigenlijk beter Voorwaarts-Achterwaarts kan worden genoemd), begaf de lokomotief door een klapbandje, waardoor het inderdaad een Heen-en-niet-weer werd.

Anyway, ruim 2 uur later bereiken we het 2e kamp, een Raststätte waar we altijd Omnia tegen komen, zo ook nu weer. Snel plassen en even wat te drinken halen en dan naar de parkeerplaats terug, waar Hennie haar plaatgebakken appeltaart aan het snijden is. Ter gelegenheid van de verjaardag van onze moviestar Jean. Gefeliciteerd oude man! Op je gezondheid! Wat er precies in die appeltaart zat ,weten we niet, maar het bevordert het rijgedrag van Hennie niet in positief opzicht. Laten we het zo zeggen, de koppeling is nu net zo zeeziek als Carola en ik. We bereiken Tarp veilig en wel, en na wat afspraken met de hoteleigenaar en onze kids, rijden we naar Satrup voor de training. Daar aangekomen zien we dat er allemaal nieuwe 4x4 trampolines staan (behalve bij de Dames, waar Brenda wel blij mee is). Menigeen begint te piepen, want je oefeningen op een 4x4 uitspringen is wel hele andere pijptabak ineens. Er belanden dan nog wel eens wat sprongen naast de trampoline in plaats van erop.

Na een korte training, Bobbi arriveert iets later omdat ze nog een superkort schoolreisje had en die springt nog gauw even wat oefeningen uit, gaan we terug naar Tarp om te genieten van een heerlijke maaltijd. Terwijl we lekker uitbuiken, vliegen er weer wat indianenverhalen over de tafel. Zo weten we nu dat Bobbi in Amsterdam de dungeon niet in mocht omdat ze op opa Gerrit moest passen, die niet durfde. Het is elf uur geweest, de laatste schaapjes, Anne, MJ en Saskia zijn gearriveerd, dus deze juf gaat ook op 1 oor. Zometeen meer over de eerste wedstrijddag.

Xxx Alice


  • 22 Mei 2010 - 21:13

    Opa Piet:

    Beste springers en uiteraard Alice en Rene,heel veel succes toegewenst> Traditioneel getrouw ben ik er van overtuigd dat julliie weer met bekers thuis komen, Hoe kunnen jullie de juf bijna verstoten. Ik reis zeker met haar naar Alaska. Zij praat wel veel, maar gewoon het raam open doen. Wees zuinig op haar. Allemaal heel veel succes toegewenst en gezond weer thuis komen.

    Groetjes Piet

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Alice

Deze blog wordt gebruikt voor alle binnenlandse en buitenlandse uitdagingen die ik met mijn trampolineclub onderneem. We begonnen in 2007 met ons Canada-avontuur en staan momenteel voor onze Wereldgymnaestrada-endeavour in Lausanne. Alice

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 267
Totaal aantal bezoekers 116167

Voorgaande reizen:

13 November 2013 - 18 November 2013

Iris en Annemijn in Sofia

09 Juli 2011 - 16 Juli 2011

The road to Lausanne

Landen bezocht: