Die beker gaat dus wel naar Ermelo!

Half zeven schiet ik wakker uit een coma. Twas niet superlaat gisteren, maar ik heb als een blok geslapen. Om zeven uur moeten de ‘kleintjes’ ontbijten, want die hebben een ochtendwedstrijd. De rest mag lekker uitslapen (niet dat we rustig doen of zo). Majella, die ondanks haar blessure solidair blijf, staat vroeg op. De eigenaresse van ons hotel geeft aan dat ze nog krukken heeft liggen thuis (waarschijnlijk nooit meer teruggegeven na een ongelukje!) en racet even naar huis om ze te halen. Dat scheelt een hoop gehinkel vandaag. Om kwart voor acht zijn we al in de zaal om lekker vroeg te kunnen inspringen. Majella wordt op een stoel geïnstalleerd met een zak ijs op haar enkel en de ploeg tuft weg naar de trampolines. Na het inspringen zijn Elena en Kelly als eerste aan de beurt voor hun wedstrijd. Elena springt een prima verplichte oefening. Kort daarna moet Kelly. Ze start prima maar halverwege gaat het even wat wiebelig. Daarna is Elena weer met haar keuze-oefening. Alhoewel de vangers en coach op het eind moeten wegduiken voor een snotterbui, krijgt ze toch de verdiende punten van de jury. Ze staat op plek vier en moet nog een paar ronden wachten om te zien of ze definitief in de finale zit. Kelly springt eindelijk echt lekker en laat weer een vertrouwd mooie oefening zien. Ze klimt naar de 5e plek en ook zij moet nu wachten.
Romee en Steffie zijn aan de beurt. Romee, die al 3 Ostsee-bokalen op haar naam heeft staan, is weer vastbesloten om iets moois te laten zien. Ze begint met een fraaie verplichte oefening (een goedmakertje voor de Flowercup, waar hij niet zo lekker verliep). Steffie springt ineens ongekend netjes, waardoor ze sneller draait en gaat iets te hard bij haar rudolf. Ze kan hem nog net tegenhouden en springt de oefening toch goed uit. Romee is weer aan de beurt en start met een fraai eerste stuk. Ze denkt dat ze niet lekker staat en besluit de half in half uit weg te laten, vervolgens komt ze niet meer goed uit en is even kwijt hoever ze is. Ze maakt een spreidhoek en Brenda roept: ‘Nog 1!’. Romee maakt nog gauw één van haar beroemde hurksprongen en staat stil. Toch nog ruim 28 punten. Nu maar hopen dat het genoeg is voor de finale, want die bokaal...daar gaan we wel mee naar huis natuurlijk!! Steffie staat klaar voor haar keuze. Haar dubbelanderhalf ging niet zo lekker bij het inspringen, dus het wordt een kruisje slaan. Ze zet hem in...komt te laat uit...schiet naar de mat...en het is einde verhaal. Gelukkig is ze positief, want de vooruitgang is wel ingezet. Nog even doortrainen dus.
In de volgende, tevens laatste groep is het de beurt aan Melissa. Elena meldt nog even dat ze nog altijd 4e staat en dat die finale dus dichterbij komt. Kelly is al wel gezakt, dus daar wordt het iets onzekerder. Melissa, supertrots dat ze haar doping niet meer slikt (geintje), gaat voor het eerst sinds lang clean een wedstrijd in. Zelfverzekerd begint ze aan de verplichte oefening, met als resultaat een prima score. Een kwartier later is het tijd voor de keuze. De eerste drie sprongen verlopen uitstekend. Nu blijven springen!! En dat doet ze! Wederom een prima score en ze staat als een dijk op de 6e plek. De laatste van de groep, dus dat betekent de finale! Aan de andere kant van de zaal zijn ze ook klaar met de groepen en Elena weet te vertellen dat ze als vijfde door is naar de finale. Kelly heeft het ondanks haar mooie keuze-oefening net niet gered, ze is 12e geworden.

Terwijl de ouderen mogen inspringen, zijn de jonkies vrij en dat zullen we weten. Elena besluit een Duitser te pesten door briefjes in zijn capuchon te stoppen. Majella krijgt weer wat knuffels en een wat lekkers van de Boertjes en Romee vertelt dat Klaus is gesignaleerd. Weer wat zwaarder geworden en langer haar!!
De middagwedstrijd begint met de eerste damesgroep, met onze Brenda. Haar verplichte oefening straalt weer net als op de Flowercup, 25.3 is het resultaat. Maar dan haar keuze-oefening. Ze begint met 2 mooie sprongen, maar dan begint het gerommel. Ze weet nog net een aangepaste oefening uit te springen, maar de score, met voorlopig een vierde plaats, beloofd weinig goeds. Bij de Jeugdturnsters is Anne aan de beurt. De verplichte oefening gaat wat heen en weer, maar wordt goed uitgesprongen. Door naar de keuze. Ze begint goed met vier prima dubbels. De laatste ziet ze echter niet goed en ze schiet naar voren met haar barani. Het doorspringen lukt ternauwernood, maar uiteindelijk staat ze. De punten zijn niet goed en een kans op de finale is verkeken. In de volgende groep treden Regina en Lisanne aan. Lisanne begint met een superstrakke verplichte maar de buiklanding op de rand bevalt de jury niet zo goed. Regina, die nog niet de beste maatjes is met haar dubbeltje en afgelopen week haar rudolf dacht te kunnen uitbreiden, springt onverwacht een mooie verplichte oefening. Lisanne is weer aan de beurt en mag haar keuze springen. Ze blijft strak en springt alletien keurig uit. Door de eerdere val helaas geen goede eindklassering, maar ze mag toch tevreden zijn. Regina is weer aan de beurt en springt haar oefening weer strak uit. Een prima eindresultaat, maar helaas geen finale.
Joëlle mag in de laatste groep. Bij het inspringen lukte steeds de eerste sprong niet lekker. Het wordt dus afwachten wat ze er van brouwt. Haar verplichte start met 2 supersprongen, maar ineens schiet ze weg. Ze belandt op de mat en het is afgelopen. Dan haar keuze. Wederom een briljant begin, maar dan is ze weer te snel met haar afzet. Ze gaat heen en weer, maar komt toch bij het eind aan. De rudy-baby kan ze niet meer houden en ze krijgt weer forse aftrek. Geen fijne wedstrijd, maar toch ziet we samen de positieve dingen in: sprong 1 en 2 lopen lekker en morgen gaan we winnen met synchroon!

Het is tijd voor de finale. Elena, dit keer haar neus goed gesnoten, moet als zesde springen. Ze begint met een mooie fliffis, maar zet haar salto niet goed in. De derde sprong lukt nog net, maar dan ziet ook zij de mat onder zich verschijnen. Uiteindelijk belandt ze op de achtste plek, waar ze toch zeer tevreden over is. Melissa is aan de beurt, nog altijd vol zelfvertrouwen en dat is te zien aan haar oefening. Ze haalt weer 30.0 punten en staat voorlopig op een podiumpositie. Dan is Romee aan de beurt. Het is al snel duidelijk, die beker gaat nergens anders naar toe dan Ermelo. Met bijna 4 punten meer dan de vorige ronde, springt ze zich naar het goud. En Melissa, die staat gedeeld 3e/4e en we bedenken ons dat Melissa 0.1 minder moeilijkheid sprong dan die ander. Uitvoering gaat vóór, dus dat betekent: brons voor Melissa! Brenda is aan de beurt en laat eindelijk weer de geplande oefening zien. Weliswaar een uitvoering van het F-Seniorniveau, maar we zijn weer beretrots op haar. Ze blijft uiteindelijk 8ste in de eindstand.

Tijd voor de welverdiende barbeque. Melissa gaat nog even oefenen met Nathalie, want ja die Majella komt nog niet echt in actie. Romee heeft eindelijk haar mixpartner gevonden. Hij zal Milo niet echt kunnen vervangen, maar die beker is al binnen (die van hem dan, want hij heeft als jongste deelnemer met de hoogste uitvoering de wisselbokaal gewonnen (die nog groter is dan hijzelf). Ik draai me even om en daar staat Klaus voor me. U weet wel, die ene blauwe smurf van 2007, ook wel bekend als die olifant met dat slurfje van 2008. Of ik nog een mooie synchroonpartner voor hem heb. Nee, Carola hebben we niet bij ons! Of ik zelf niet wil springen. Nee, mijn rug houdt dat niet. Verder nog mensen in de aanbieding? Ik kan namelijk niemand vinden. Goh, wat nou raar, nee die van ons willen niet, maar heel veel succes bij het zoeken! Bij de bbq aangekomen is er weinig bbq-en aan. Er zijn geen worsten en die rauwkost komt ons ook al gauw de strot uit. Het is tijd om naar huis te gaan. Morgen weer een lange dag te gaan. We maken alvast ruimte in de kofferbakken voor al die bekers die we morgen gaan winnen. Welterusten!